ترکیب فصلی

یک کودک آرام و کم توقع را در نظر بگیرید که با اندگ چیزی و ‌براورده شدن یکی از خواسته های وی‌ آرام و ‌راضی و ‌متقاعد می شود. پس راضی کردن این کودک کاری سهل و‌ آسان بوده و‌ با دشواری و‌ پیچیدگی زیادی همراه نیست. ترکیب فصلی بین چند گزاره نیز مانند این کودک کم توقع بوده و با تنها درست بودن یک گزاره، درست می شود. در واقع ترکیب فصلی در واقع همان عملگر OR می باشد که می تواند بین دو یا چند گزاره منطقی برقرار باشد و در صورتیکه درست می باشد که حداقل یکی از گزاره ها درست باشند. به بیان دیگر تنها با درست بودن یکی از گزاره ها ترکیب فصلی به ما نتیجه درست را برمی گرداند و درست بودن یا نبودن بقیه گزاره ها تاثیری در تغییر وضعیت گزاره ندارد. این ترکیب از حداکثر انعطاف ممکن برخوردار بوده و برای درست بودن گزینه ها و ‌راهکارهای متعددی را ارایه می دهد که در واقع درست بودن هریک از گزاره ها یک راهکار و ‌شیوه برای درست بودن ترکیب فصلی گزاره می باشد.