مقالات ارسال دست نوشته ها/ اشعار/ دل نوشته ها و … در مورد آمار، بهار و … تاریخ: فروردین ۱۴, ۱۴۰۰فروردین ۱۴, ۱۴۰۰ نویسنده: مدیرسایت ۱۴ فروردین پسندیدم۲ نپسندیدم مدیرسایت خط روند راهنمای قدم به قدم و تصویری کار با کلاب هاوس
سارا ضیائی‌کیا میگوید: ای سه واحد از دروسم، احتمال ذکر من در روز و شب هِیّ، احتمال! آتشی از سختی‌ات در جان من انداختی آه! خاکستر شدم، حتی مرا نشناختی! تا بسوزانی دل و جان مرا اندر کلاس پخش کردی آن مدال زرد و نقره، با پلاس! کآن بُوَد همّ جان و همّ ایمان من آخر ترم مرهمی بر نمره بیمار من! صدهزار احسنت گفتی بر رَقیب مشکلی نیست، إِنَّ رَبِّیّ قَریب!! جدولی از آن مدال‌ها ساختی گفتمت پاسخ، تو گفتی باختی! سوخت استعداد ما یکبارگی بعد از آن هم با بسی بیچارگی جهد کردیم و مدالی یافتیم وَه چه حاصل؟! ماکه درکل باختیم! احتمالش هست بعد این مِزاح خون‌من در دیده‌ات گردد مُباح! لیک، من با عشق قرمز می‌دهم!(اشاره به سید بشیر حسینی در عصرجدید) خون خود را هم در این ره می‌دهم! #ساراضیائی‌کیا فروردین ۱۵, ۱۴۰۰ در ۱۰:۰۳ ب٫ظ پاسخ
صبا سیفی میگوید: یک سینه حرف هست و همین بس که خسته‌دلیم از هر چه نیست و هست…! فروردین ۱۷, ۱۴۰۰ در ۱۲:۲۹ ب٫ظ پاسخ
شوالیه تاریکی میگوید: ما شدیم خسته و افسرده ی درس زین سبب من مخفی ام از دید رس لحظه‌ای نیست تا که من شادی کنم می خورم، مست کنم، خوشحالی کنم فکر بر پای مشق و درس و مدرسه(همون دانشگاه) مو بلند ناخن سیاه و کلپسه کاش استاد عزیز این درس یکمی درک کند، مارا بس فروردین ۱۷, ۱۴۰۰ در ۱۲:۴۲ ب٫ظ پاسخ
ای سه واحد از دروسم، احتمال
ذکر من در روز و شب هِیّ، احتمال!
آتشی از سختی‌ات در جان من انداختی
آه! خاکستر شدم، حتی مرا نشناختی!
تا بسوزانی دل و جان مرا اندر کلاس
پخش کردی آن مدال زرد و نقره، با پلاس!
کآن بُوَد همّ جان و همّ ایمان من
آخر ترم مرهمی بر نمره بیمار من!
صدهزار احسنت گفتی بر رَقیب
مشکلی نیست، إِنَّ رَبِّیّ قَریب!!
جدولی از آن مدال‌ها ساختی
گفتمت پاسخ، تو گفتی باختی!
سوخت استعداد ما یکبارگی
بعد از آن هم با بسی بیچارگی
جهد کردیم و مدالی یافتیم
وَه چه حاصل؟! ماکه درکل باختیم!
احتمالش هست بعد این مِزاح
خون‌من در دیده‌ات گردد مُباح!
لیک، من با عشق قرمز می‌دهم!(اشاره به سید بشیر حسینی در عصرجدید)
خون خود را هم در این ره می‌دهم!
#ساراضیائی‌کیا
یک سینه حرف هست و همین بس
که خسته‌دلیم از هر چه نیست و هست…!
ما شدیم خسته و افسرده ی درس
زین سبب من مخفی ام از دید رس
لحظه‌ای نیست تا که من شادی کنم
می خورم، مست کنم، خوشحالی کنم
فکر بر پای مشق و درس و مدرسه(همون دانشگاه)
مو بلند ناخن سیاه و کلپسه
کاش استاد عزیز این درس
یکمی درک کند، مارا بس